Βρισιμιτζάκης, Γεώργιος

(Αλεξάνδρεια 1890 – Γαλλία 1947). Ποιητής και δοκιμιογράφος. Καταγόταν από την Κρήτη, έζησε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου και κυκλοφόρησαν τα βιβλία του, και σκοτώθηκε στη Γαλλία σε δυστύχημα. Η πρώτη αξιόλογη εμφάνισή του στα γράμματα έγινε με την ποιητική συλλογή Τραγούδια του φελλάχου (1920), τα πρώτα ελληνικά ποιήματα που αντλούν τις εμπνεύσεις τους από τη ζωή των Αιγύπτιων αγροτών. Ακολούθησαν διάφορα βιβλία, πεζά και έμμετρα, αρκετά από τα οποία είναι γραμμένα στα γαλλικά. Στον Β. και στον Στ. Πάργα, εκδότη των Γραμμάτων, οφείλεται η έκδοση ενός φιλοκαβαφικού μανιφέστου, που συνέβαλε στην προβολή του έργου του Κ.Π. Καβάφη (Τέχνη και ρουτίνα, 1917). Ο Β. έγραψε για τον ποιητή τρία δοκίμια που κυκλοφόρησαν με τους τίτλους Το έργο του Κ.Π. Καβάφη (1917), Η πολιτική του Καβάφη (1917) και Οι κύκλοι της κολάσεως του Δάντη στην ποίηση του Καβάφη (1926). Στον δεύτερο υπάρχουν τα σπέρματα της κοινωνικής θεώρησης του έργου του ποιητή, που επιχείρησαν έπειτα άλλοι. Η πολιτική του Καβάφη είναι, κατά τον δοκιμιογράφο, πολιτική που εμπνέει λαούς των οποίων «η κατακτητική ορμή τους εκορέσθη πλέον ή εστείρεψε».